Mijn e-mail en social media slakken

Schrijven vraagt om stilte, ook in je hoofd. Ik leerde dat niet in een klooster, maar in mijn inbox. Elke keer dat ik tijdens creatietijd mijn e-mail opende, voelde ik de tekst wegglippen. De zin stokte. De metafoor brak. Ik noem e-mail en social media daarom mijn slakken. Klein en traag, maar onvermoeibaar. Ze eten geen kroppen, maar concentratie. En precies daar groeit diep werk.

Diep werk klinkt romantisch, maar is gewoon biologie. Focus heeft hersteltijd nodig. Na een onderbreking blijft een spoor van het vorige taakje hangen. Dat spoor heet aandachtsresidu. Het kleeft aan je gedachten en maakt zinnen stroef. Sophie Leroy beschreef dat mechanisme precies. Een deel van je brein blijft bij taak A, terwijl jij taak B wilt schrijven. Je snelheid lijkt oké, maar de diepte verdwijnt. De alinea blijft vlak. Het ritme wordt stroperig. Zo ontstaat ruis in je schrijfroutine. Bron: Leroy’s onderzoek naar attention residue.

23 minuten

De slakken winnen vooral via timing. Je denkt: ik check even. Dat “even” blijkt zelden even. Onderzoekers zagen dat onderbrekingen een kettingreactie starten. Je opent mail, glijdt door een link, belandt in chat. Voor je het weet, is je schrijfflow gebroken. Het kost tijd om terug te keren naar je tekst. In studies wordt vaak rond de 23 minuten genoemd. Dat is een gemiddelde, geen wet. Maar het verklaart waarom korte checks zo duur zijn. Je betaalt met concentratie, niet met minuten.

Ik merkte nog iets. Blokken zonder internet voelen anders dan blokken mét internet. Het eerste half uur is de motorfase. De zin moet warm worden. In die fase is elke ping te veel. Daarna ontstaat flow. Zinnen volgen sneller. Beelden vinden elkaar. Productiviteit stijgt niet door harder typen, maar door minder schakelen. Time blocking is daarom geen trucje. Het is een schrijversbeslissing. Je reserveert aandacht zoals je bedden in de tuin afbakent. Niet om minder vrijheid te hebben, maar om groei te sturen.

Social media detox

Social media versterkt dezelfde dynamiek. De timeline biedt eindeloze prikkels, maar weinig richting. Je creatieve systeem raakt versnipperd. Een social media detox klinkt streng, maar voelt mild. Je ruilt ruis voor ruimte ene krijgt focus, flow en productiviteit terug. De schrijfroutine wordt voorspelbaar en je stem klinkt helderder. Je tekst krijgt reliëf. Dat is winst in elke niche, van tuinblog tot wetenschap.

Mijn praktijkadvies is saai en effectief. Plan schrijftijd in stevige blokken. Open je e-mail na afloop, niet ervoor. Leg je telefoon buiten handbereik. Zet notificaties uit. Begin elke sessie met één duidelijke zin. Dat is je kapstok. Laat de slakken buiten het bedje. Zo groeit je stuk, niet je inbox.

Schrijven is tuinieren met taal. Je wiedt afleiding, bemest aandacht en snoeit je schermtijd. De oogst is zichtbaar. Meer woorden per uur. Betere zinnen per pagina. Minder stress na afloop. Je hoeft geen monnik te worden. Alleen je grenzen te bewaken. Dit is geen romantiek. Dit is schrijftechniek. En je merkt het morgen al, zodra je de inbox dicht laat.